Duygusuzluklarının duygularını kör etmesine sakın izin verme demiştin giderken
Ve Sev tekrar sev. Sev ama güvenme demiştin…
Bak sen aslında biliyormuşsun her şeyi biliyormuşsun kimsesizliğimi.
Yine yağmur başladı bırakıp gittiğin gecedeki gibi.
Cama vuran damlalar sanki açtığın yaralara isabet ediyor. Sanki yağmur bana inat yağıyor tıpkı senin gibi.
Çıktım yine sokağa ıslattım ruhumu doldurdum içimi yine sensizlikle.
Senin kirlettiği duygularımı Yağmur temizler beklide.
Yavaş yavaş temizleniyordur ruhum beklide…
Bırakıp gittiğin kalbimdeki yere koyduğum boş kavanozu dolduruyor yağmur işte…
Sen anlamazsın Sensizliği çekmedin ki hiç.
Sen bilmezsin hiç koymanınki dolu gözüksün diye kalbine boş kavanozlar…
Varlığının içinde çektirdiğin yokluğun şimdi kalbimdeki en kırılmadık yerleri talan etti.
Kırıldım anlıyor musun?
Yokluğuna değil kırgınlığım.
Sakın Sakın Sakın demelerine kırgınlığım…
Madem biliyordun sen gidince bu kadar savunmasız olacağımı neden gittin…
Neden Terk edişini masumiyet gibi gösterdin?
Neden giderken beni de götürmedin.
Şimdi yağmur doldurabilir mi senin açtığın kalbimdeki o kocaman deliği?
Emina TEKE.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder